O legado de J. Pollock

O xoves pasado achegámonos a Montse a mais eu á Fundación Miró: Explosión! O legado de J. Pollock: 68 obras de 35 artistas diferentes.

1950: fotografia do Hans Namuth para a revista LIFE

Jacson Pollock (1912-1956) foi o primeiro pintor que tirou a tea do cabalete, estendeuna no chan e deixou que fosen caendo as pingas ao chou en canto ía andando por riba ela. 
Este novo concepto de pintar, a acción de pintar de seu, mesmo orixinou unha nova terminoloxía que inclúe painting (pinturilar), happening (acontecemento), performance (actuación), e formulacións máis conceptuais na pintura: non só ten importancia o resultado final mais tamén as ideas e os novos métodos durante o proceso creativo.

Así, aparecen os artistas que viviron a explosión do novo concepto da arte: eis as pinturas feitas cos pés de Kazuo Shiraga, as obras resultado de guindar botellas cheas de pintura de Shozo Shimamoto ou as que son produto dos disparos feitos contra globos de pintura da Niki de Saint Phalle, as actuacións de modelos espidas usadas como pinceis por Yves klein... Son conceptos moi novos para nós, mais fascinantes ao mesmo tempo.

Janine Antoni: o corpo é o protagonista na acción de pintar.

Para o comisario, Magnus Petersen, a exposición, máis que unha colección de obras, é «unha mostra de prácticas artísticas xurdidas a partir da pintura de Pollock e o movemento Gutai».

Nós as dúas saímos ben contentas, como meniñas entusiasmadas polo que temos que aprender e coñecer sobre a arte!!!




"Ao lobo en xaneiro, sábelle o can como carneiro" (do refraneiro popular galego).

Café-faladoiro coa Sabela

Onte, venres día 18, achegámonos ao Centro Galego de Barcelona para escoitar a Sabela Labraña, benquerida e entusiasta profesora de galego de case todos nós, na conferencia intitulada Pode sobrevivir o galego co sistema educativo actual en Galiza?

Primeiro, a Sabela fixo un percorrido de  lembranza desde a Idade Media, cando o galego falábao todo o mundo e cunha literatura esplenderosa recoñecida mundialmente; seguiu a falar  dos séculos escuros cos Reis Católicos, o Rexurdimento con Rosalía, Curros e Pondal, (unha anécdota das moitas da charla que me chamaron atención foi que entre Rosalía e Murguía, loitadores polo prestixio da lingua, na casa falaban castelán), Irmandades da Fala, Xeración Nós, Editorial Galaxia, o gran traballo que fan os galegos na emigración, os decretos  que autorizan a entrada das linguas rexionais na escola no 1975, o problema da normativa liguistica en Galiza (non temos un Pompeu Fabra como en Cataluña, cos problemas que iso crea no ensino), a división da poboación dos que estan a favor o en contra do galego, dos  cursos de galego para adultos para que os galegos coñezan a lingua... até chegarmos ao momento actual: os falantes de galego estan a baixar, segue a división coa escolaridade en galego, decreto de Feijoo de plurilinguismo... 

E agora, que vai pasar? No faladoiro comentouse a importancia da fala cos fillos, a importancia da escrita e a necesidade de máis axuda da Administración. 

Pensamos que todo cómpre, mais o futuro está en nós, nos galegos, na consciencia de galeguidade, do noso.

O Goberno Galego tiña de saber que disparar contra a lingua é disparar contra a alma da identidade galega. Tamén tería de crer no pobo galego, axudar e dar exemplo.

Moi interesante o faladoiro.

Aproveito para mostrar algúns dos pósters da exposición "Nós Mesmos" Asociacionismo Galego na Emigración, organizada polo Consello da Cultura Galega. Van ligados ao que estivo a falar a Sabela sobre o gran traballo dos galegos na emigración.

 




















"En xaneiro, sete capelos e un sombreiro" (do refraneiro popular galego). 












C